بازهم بدون شرح

عیب است بزرگ برکشیدن خود را                  وز جمله ی خلق برگزیدن خود را

از مردمک دیده بباید آموخت                    دیدن همه کس را و ندیدن خود را

--------------------

گر در ره شهوت و هوی خواهی رفت                     از من خبرت که بینوا خواهی رفت

بنگربکجایی ز کجا آمده ای                            میدان که چه می کنی کجا خواهی رفت

--------------------

آنجا که عنایت خدایی باشد                   عشق آخر کار پارسایی باشد

وآنجای که قهر کبریایی باشد                  سجاده نشین کلیسیایی باشد

--------------------

مست توام از باده و جام آزادم                      صید توام از دانه و دام آزادم

مقصود من از کعبه و بتخانه تویی                           ورنه من از این هر دو مقام آزادم

--------------------

شرط است که چون مرد ره درد شوی                        خاکی تر و ناچیزتر از گرد شوی

هر کاو ز مراد کم شود مرد شود                             بفکن الف مراد تا مرد شوی

--------------------

دی آمدم و نیامد از من کاری                            امروز زمن گرم نشد بازاری

فردا بروم بی خبر از اسراری                           نا آمده به بُدی ازین بسیاری